E-sigaret geschiedenis
De e-sigaret wordt door door veel mensen gebruikt die hun rookbehoefte willen bevredigen met minder nadelige gevolgen voor zowel gebruiker als omstanders. E-sigaret staat voor elektronische sigaret en is eigenlijk vergelijkbaar met normale sigaretten, waarbij een elektronische inhalator wordt gebruikt om het roken van tabak te simuleren. E-sigaretten bevatten echter geen tabak en branden ook niet. Je hebt dus geen aansteker nodig, maar nog belangrijker er komen hierdoor ook geen schadelijke stoffen zoals teer en koolmonoxide in het lichaam. E-sigaretten zijn verkrijgbaar met of zonder nicotine, waarbij men ook vaak kan kiezen voor verschillende hoeveelheden nicotine.
Er zijn nogal uiteenlopende meningen over de voordelen en nadelen van elektronische sigaretten.Maar één ding is zeker; het lichaam krijgt de schadelijke stoffen teer en koolmonoxide niet meer binnen.
Een stukje e-sigaret geschiedenis
In 1963 werd de eerste elektronische sigaret uitgevonden door Herbert A. Gilbert. Hij vond een apparaatje uit, waarbij een nicotine oplossing in stoom werdt omgezet. Er waren verschillende bedrijven geinteresseerd om het apparaatje in productie te nemen, maar dit werd echter nooit gecommercialiseerd. In 2003 pas kwam de Chinese apotheker Hon Lik met de uitvinding van de nieuwe generatie elektronische sigaretten. Hon Lik kwam op het idee om met een elektrische element een onder druk staande vloeistofstraal in een propyleenglycol oplossing te verdampen. Hierdoor kon er een soort rookachtige damp vrijkomen welke ook kan worden ingeademd, waardoor de nicotine via de longen in de bloedbaan terecht komt.
In 2004 werd het apparaat op de Chinese binnenlandse markt geintroduceerd als hulpmiddel om te stoppen met roken. In 2005-2006 begon de werkgever van Hon Lik; het bedrijf ‘Ruyan’ zelfs voordat het haar internationale octrooi had ontvangen de producten internationaal te exporteren.
In 2008 werd er door de Nederlandse Inspectie voor de Gezondheidszorg nog een verklaring uigedaan, waarin men wordt gewaarschuwd voor het gebruik van de e-sigaret. Later wordt er gekeken door de toenmalige Minister van Volksgezondheid Schipper of het product als geneesmiddel geklasseerd kan worden. Latere rechtzaken hebben er echter voor gezorgd dat de e-sigaret niet als geneesmiddel mag worden aangemerkt en gewoon verkocht mag worden.
